„Poloneza czas zacząć,

Podkomorzy rusza…”

„Cześć Ci Polsko” – te słowa,

Zawsze będą wzruszać!

Zawsze w naszym oku

Łezka się zakręci.

Pozwólcie, że w przeszłość

Skoczę w mej pamięci:

Na moment! Nie na długo.

Na malutką chwilę.

Rąbka tajemnicy Zespołu

Naszego uchylę.

Wspomnę lata owe, te tłuste,

Innych lat nie było…

Na wielu deskach miast naszych,

A i obcych wielu,

Koncertował nasz Zespół,

Drogi przyjacielu.

Tańczył, śpiewał, radował,

Zdobywał nagrody!

W serca widzów, wpływały

Wprost z Ojców zagrody,

Krakowiaki, oberki, mazury…

Wskrzeszał złote łany,

Ośnieżone góry,….

Stukały obcasy chłopców,

fruwały spódnice!

Biły brawa ogniste: Olsztyn, Katowice!

I tysiące, tysiące, zagranicznej Braci.

Byliśmy i jesteśmy w historię bogaci!

Byliśmy piękni, jak polne kwiaty.

Strój każdy barwny, taki przebogaty,

Jakby słońce je szyło swoim blaskiem złotym.

Mieniły się tęczą, gorsety, kapoty.

Jak bukiet, co blaskiem przecudnym się mieni,

Pieśnią polską, jedyną, w bajkę przemienieni,

Naszej Drogiej Ojczyźnie,

Tak para po parze,

I dziś dajemy co najlepsze w darze!

Przepiękne melodie dostaliśmy w wianie –

Pieśń naszych Dziadów –

Naszych Ojców nutki

„Stołkowy” i „Śląski”,

„Pod borem”, „Na sianie”.

„Jedźmy do domu Kasiuniu”

Gińcie wszystkie smutki!

Nasze Jarosławskie – Zofia Freundenberger